ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Τον περασμένο Μάιο εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων βγήκαν στο δρόμο για να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στην ένταξη της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα ξένα ενημερωτικά δίκτυα έκαναν λόγο, πρώτη φορά, για μια πραγματική λαοθάλασσα που ήταν έτοιμη να <<πνίξει>> το ελληνικό κοινοβούλιο. Όλος ο κόσμος παρακολουθούσε με αγωνία την αρχή ενός πανελλήνιου παλλαϊκού ξεσηκωμού, ο οποίος, όπως φαίνεται είχε μια πολύ μεγάλη συμμετοχή λόγω της σοβαρότητας των στιγμών, αλλά και του ειρωνικού από πλευράς πολιτικού συστήματος << δυστυχώς επτωχεύσαμεν>> και γι΄αυτό πρέπει να μπούμε στο ΔΝΤ αλλά να κάνουμε και άλλες οικονομικές θυσίες για να σωθεί η χωρά. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποιες σοβαρές φωνές έλεγαν, ότι η ελληνική περίπτωση αποτελεί ένα ξεκάθαρο πείραμα όλων αυτών που θέλουν εδώ και χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο να αποδομήσουν το έθνος κράτος αλλά και τους θεσμούς της πρόνοιας που αυτό παρέχει με τοις όποιες εγγενείς αδυναμίες του. Όμως το γεγονός της συγκέντρωσης εκατοντάδων Ελλήνων πολιτών στον δρόμο εκμεταλλεύτηκαν οι πάτρωνες του χάους και οι θιασώτες της τυφλής βίας με αποτέλεσμα να έχουμε 4 νεκρούς στην τράπεζα της Marfin Bank στην πλατεία Κλαυθμόνος. Τότε όλοι πάγωσαν και το κύμα της αντίδρασης λιγόστεψε και η κοινή γνώμη για μια ακόμη φορά χειραγωγήθηκε με τον πιο άριστο τρόπο για την <<επικινδυνότητα>> των μαζικών συλλαλητηρίων. Ο Μαχαμτα Γκαντι έλεγε ότι η ελευθερία και η δημοκρατία είναι ανούσιες όταν τα χέρια τους βάφονται κόκκινα με αθώο αίμα. Δυστυχώς τα γεγονότα της Marfin Bank απέδειξαν περίτρανα ότι οι << δημοκρατικοί μας θεσμοί>> δεν είναι σε θέση να προστατέψουν το αγαθό της ζωής. Αυτό είναι το πιο πικρό απ’ όλα. Εδώ πρέπει να σας αναφέρω βέβαια ότι μετά τον άδικο θάνατο των 4 συμπολιτών μας υπήρξαν εκατοντάδες διαδικτυακές και τοπικές διαμαρτυρίες ανά την Ελλάδα, αλλά και έξω από την βουλή και την τράπεζα της Marfin εναντίον της βίας και της κατατρομοκράτησης των λαϊκών κινητοποιήσεων, πρωτοφανής για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα. Ο χρόνος και η ιστορία θα καταγράψει ίσως με τα πιο μελανά χρώματα τα γεγονότα της 5^ης Μαΐου του 2010. Εμείς ας σκεφτούμε τώρα με περισσότερη σωφροσύνη τί πρέπει να πράξουμε ως ώριμοι πολίτες για να μην χαθεί η ελπίδα της αντίστασης σε αυτήν τη νέα εθνική υποδούλωση αλλά και στην διάλυση της χώρας και των θεσμών.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΟΣΧΟΣ