Ζητούμε από την Τουρκία την άμεση απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών που κρατούνται παράνομα.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Να νικήσουμε την «οικονομία» των γουρουνιών των … Γεγερσηνών ΔΝΤ-φιλων

Πολιτισμικό, πολιτικό ή οικονομικό το πρόβλημα της κρίσης;


Με πρώτη ανάγνωση το πρόβλημα είναι οικονομικό, πρόκειται δηλαδή για μια δομική οικονομική κρίση του καπιταλισμού που εκφράστηκε, όπως αποδεικνύουν οι οικονομολόγοι σε πρώτη φάση στη χρηματοπιστωτική και τραπεζική διάσταση (ΗΠΑ).Αν πάρουμε ως παράδειγμα τις κυοφορούμενες αποφάσεις για αλλαγή της κοινωνικού – αναδιανεμητικού χαρακτήρα της ασφάλισης – σύνταξης – περίθαλψης σε αναλογικό – ανταποδοτικό – ιδιωτικό εδώ και αρκετά χρόνια και πριν ξεσπασει η παγκόσμια κρίση ως αφορμή, και στη χώρα μας, άλλες σκέψεις οφείλουμε να κάνουμε.

Οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί και κυρίως οι σοσιαληστικο-φιλελεύθεροι με μοχλό την οικονομική κρίση, χρησιμοποιούν το προκεχωρημένο όχημα του παγκόσμιου καπιταλισμού στο οικονομικό πεδίο (δηλαδή το ΔΝΤ) ως φορέα, φόβητρο και μέσο για να καθυποτάξουν τις συνειδήσεις των εργαζόμενων, ανέργων, νεολαίων, μικρομεσαίων και συνταξιούχων των λαών.

Αυτές τις μέρες παίζεται μια ακόμη φάση Pa-Sok, με αφορμή το ασφαλιστικό σε συνδυασμό με εργασιακό (που) συνιστούν κοινωνικό πραξικόπημα . Είχε προηγηθεί το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με την ψήφιση του «μνημονίου» – συμβολαίου κυριαρχίας και κατοχής πάνω στη χώρα μας – με 151 βουλευτές αντισυνταγματικά, αφού ήθελε τουλάχιστον 180, μιας και υποθήκευε τη χώρα. Αφήστε που ελάχιστοι διαβάζουν στη Βουλή όλα όσα ψηφίζουν, πόσο μάλλον το αγγλικό κείμενο το οποίο: α) λένε ότι περιέχει και άλλα σημεία πονηρά και β) στηρίζεται στο αποικιοκρατικό – εθιμικό δίκαιο και όχι στο ευρωπαϊκό και ας είναι η Μεγ. Βρετανία έξω και από την Ευρωζώνη.

Τις ίδιες μέρες στη γειτονική μας Ρουμανία, μετά τις τεράστιες διαδηλώσεις, κριθηκε αντισυνταγματική η περικοπή κατά 15% των συντάξεων, που ζητήθηκε για την … 5η δόση από το ΔΝΤ. Η εκεί κυβέρνηση κάνει ένα ελιγμό με αύξηση του ΦΠΑ κατά 5%, για να ξεπεράσει τον .. σκόπελο του ΔΝΤ.

Τελικά εάν αποφασίσουμε να πάμε σε άλλο πολιτισμό ζωής, με αλληλεγγύη και συλ0γικά χαρακτηριστικά, ώστε οι όποιες δυσκολίες να πιάσουν τόπο, οφείλουμε πολιτικά να διώξουμε το ΔΝΤ και τους ντόπιους πολτικούς πάτρωνες. Η πολιτική προηγείται της οικονομίας και ο πολιτισμός της πολιτικής.

Οι ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε τεράστια ευθύνη, αφού δεν ζούμε «πρωτοχριστιανικά» και «νηπτικά», δηλαδή σε βάθος το νέο πολιτισμό της πίστης μας, ώστε η πολιτισμός αυτός να κυριαρχεί στην πολιτική και η πολιτική της οικονομίας. Μπορούμε να αλλάξουμε ή θα μοιάσουμε με τους Γεγερσινούς (της αυριανής ευαγγελικής περικοπής), όπου η «οικονομία» των γουρουνιών τους ήταν πάνω από το πολιτισμό της δήθεν πίστης τους;

ΠΗΓΗ-http://manitaritoubounou.wordpress.com/ Ιουνίου 26, 2010

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός…