Μηλιαράκης Μανώλης
Με 1,3 τρισ. ευρώ, δπλαδή, με 1.300 δισ. ευρώ αποφάσισαν οι 15 nγέτεs των κρατών μελών τns Ευρωζώνns να αιμοδοτήσουν το τραπεζικό σύστημα για την αντιμετώπιση τns χρηματοπιστωτικns κρίσns που διέρχεται.Με την απόφασή τous αυτή δεν θα επιτρέψουν να χρεωκοπήσει καμιά τράπεζα, αν χρειαστεί θα τήν κρατικοποιήσουν, και ταυτόχρονα θα εγγυηθούν τον διατραπεζικό δανεισμό. Ένα πρώτο ερώτημα: Ποιόs θα πλπρώσει το μάρμαρο του 1,3 τρισ. ευρώ; Η απάντηση σαφns και ξεκάθαρη: Οι φορολογούμενοι πολίτεs!Οι τραπεζίτεs, που θησαύρισαν με την υπερεκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων, δεν θα πληρώσουν ούτε ένα ευρώ. Τα θύματά τous θα φορτωθούν τα βάρη τns κρίσns. Mιαs κρίσns, που την προκάλεσαν οι τράπεζεs και που δεν πέταξε, βέβαια, τous τραπεζίτεs στο δρόμο. Απλώs μείωσε σε κάποιους τα κέρδη!Αλλά ας έλθουμε σ' ένα βασικό και δομικό ερώτημα:Η κρίση είναι αποτέλεσμα κάποιων λανθασμένων επιλογών n έχει ως γεννεσιουργό αιτία τns την ίδια τη φύση του καπιταλιστικού συστnματοs; Χωρίs πολλέs - πολλέs αναλύσειs επισπμαίνουμε ότι:Στο καπιταλιστικό σύστημα, όπωs έ λεγε ο Νίκοs Ψαρουδάκns, θεόs είναι ο Μαμωνάs, ναοί οι τράπεζεs και τα χρηματιστήρια και προσευχή το μέτρημα των χρημάτων!Χωρίs το ακατάπαυστο και ακόρεστο κυνήγι του κέρδουs δεν υπάρχει καπιταλισμόs.As θυμηθούμε ότι μετά την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού το διεθνέs κεφάλαιο έβαλε στόχο του να πάρει πίσω όλα όσα είχε αναγκαστεί από τous αγώνεs των εργαζομένων να παραχωρήσει.Για το σκοπό αυτό:- Υιοθετείται και επιβάλλεται, διεθνώs, n πιο ακραία μορφή του καπιταλισμού, ο φιλελευθερισμόs.
- Εξαπολύεται, από τα κατευθυνόμενα Μ.Μ.Ε., πλύση εγκεφάλου ότι το κράτοs είναι ο χειρότεροs επιχειρηματίαs. «Οι ιδιωτικοποιnσειs στην οικονομία» είναι απολύτωs αναγκαίεs για να υπάρξει ανάπτυξη. Οι νόμοι τns ελεύθερns αγοράs επιβάλλεται να λειτουργούν χωρίs καμμιά κρατική παρέμβαση. Η «αγορά» ξέρει να αυτορρυθμίζεται. Η διαφθορά και n δια σπάθιση του δημόσιου χρnματοs θα επέλθει μόνο με το «λιγότερο κράτοs». Η ευημερία του λαού θα γίνει πράξη μόνο αν χτυπηθεί και εξοβελιστεί ο «κρατισμόs» και άλλα παρόμοια.Άρχισε έτσι από το 1990 το μεγάλο φαγοπότι. Όλοι οι στρατηγικήs σnμασίαs τομείs τns Οικονομίαs πέρασαν σταδιακά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οι πολιτικοί και n πολιτική έγιναν πιόνια και όργανα στα χέρια και στα σχέδια του διεθνούs και του εθνικού μεγάλου κεφαλαίου. Τα κοινοβούλια χρπσιμοποιήθηκαν ωs μηχανισσμοί νομιμοποίnσns τns λnστείαs του δπμόσιου πλούτου.
Πάρτε "τζάμπα" δάνεια!Η εκμετάλλευσιs τns εργασίαs εντατικοποιήθηκε. Η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια όλο και μικρότερου αριθμού πλουτοκρατών πήρε τρομακτικέs διαστάσειs. «Σε 30 τρισ. δολάρια υπολογίζεται το «έχειν» των αμερικανών δισεκατομμυριούχων. Ποσόν πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα του ετήσιου εθνικού εισοδήματοs τns ΕΕ + lαπωνίαs + Κίναs + Ρωσίαs + Βραζιλίαs»! (Στυλ.Παπαθεμελήs στο ΠΑΡΟΝ 12.10.2008). Η αγοραστlκΙΊ δύ ναμπ των λαϊκών στρωμάτων έ πεσε κατακόρυφα. Εκατομμύρια οι άνεργοι, οι άστεγοι οι νεόπτωχοι. Ένα πρόβλημα προέκυψε τότε. ποιος θ' αγόραζε την παραγωγή των πολυεθνικών και κατά συνέπεια πώs θα συνεχιζόταν n συσσώρευση κερδών. Βρέθηκε n εύκολη λύση. Οι κεφαλαιοκράτεs θα πουλούσαν το άφθονο χρήμα τous, με μορφή στεγαστικών δανείων χαμηλού επιτοκίου, «για ν' αποκτήσουν σπίτι και οι πιο φτωχοί»! Από φιλανθρωπία άλλο τίποτε. Έδιναν, έτσι, δάνεια σε όλουs και στous πάμπτωχουs:Ολοι αγόραζαν σπίτια. Τα επιτόκια ανέβηκαν. Η αποπληρωμή των δανείων έγινε α δύνατη. Άρχισαν οι κατασχέσειs. Οι δανειοδότριεs τράπεζεs τιτλοποίησαν τα χρέη. Πούλησαν τous τίτλουs - χαρτιά σ' άλλεs Κ.Ο.Κ. Καποια στιγμή, που ανεμενόταν από τούs τραπεζίτεs, ήλθε το κραχ.Ένα κραχ όμωs που δεν έπληξε τουs αυτουργούsτου,αλλά το λαό. Οι τραπεζίτεs αυξάνονταs τον κύκλο εργασιών τous, δίδοvταs όλο και περισσότερα δάνεια, εκαρπώνοντο bonus και ασύλλΗπτου ύψουs αμοιβέs.Η κρίση επέφερε, απλώs, έλλειψη ρευστότnταs σε κάποιεs τράπεζεs και κλόνισε την διατραπεζική τous πίστη.Για τους φτωχούs «δεν αντέχει n Οικονομία»Μόλιs συνέβη αυτό χτύπησε συναγερμόs. Οι κυβερνnσειs υποτακτικέs τns πλουτοκρατίαs- δραστηριοποιπθηκαν αμέσωs.Αποφάσισαν να διαθέσουν σε πρώτη φάση τα 1,3 τρισ. ευρώ που γράφουμε στην αρχή.Μη ξεχνούμε όμωs ότι οι ίδιεs κυβερνnσειs έδειχναν και δείχνουν παγερή αδιαφορία στα αιτήματα των ανέργων, των αστέγων, των νεοπτώχων, των πολυτέκνων και γενικά των οικονομικά ασθενών τάξεων. Η μόνιμη απάντηση τous στα αιτήματα, αυτά είναι ότι «δεν αντέχει n Εθνική Οικονομία»! Μόλιs όμωs ζορίστηκαν τ' αφεντικά, χωρίs αιδώ φόρτωσαν στα θύματα τns πλουτοκρατίαs τα βάρη τns ακόρεστns αδnφαγίαs τns.Αν οι κυβερνnσειs εκπροσωπούσαν το λαό των χωρών τous, τότε τα χρήματα για την ενίσχυση n κρατικοποίηση των τραπεζών δεν θα τα αντλούσαν από τous φορολογούμενουs πολίτεs, αλλά αποκλειστικά από τous τραπεζίτεs. Απλώs θα τous έπαιρναν μέροs των κλοπιμαίων για να τα δώσουν, όχι στο λαό που τα εδικαιούτο, αλλά στιs ίδιεs τιs τράπεζέs ΤOUS.Με τιs αποφάσειs και τιs πολιτικέs τous επιβεβαίωσαν ότι το κράτοs τous είναι κράτοs ταξικό και ληστρικό για το λαό. Κράτοs όργανο των εκμεταλλευτών.Αυτά για όσουs, χριστιανούs ιδίωs, εξακολουθούν ν' αρνούνται να συζητήσουν τιs διεξόδουs που δίδει n Ορθόδοξη Πίστη και Παράδοσή μαs στα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα